Transcript: Amerikaanse handelsvertegenwoordiger Jamieson Greer over "Face the Nation met Margaret Brennan"

Hieronder volgt het transcript van een interview met de Amerikaanse handelsvertegenwoordiger Jamieson Greer dat werd uitgezonden in "Face the Nation with Margaret Brennan" op 3 augustus 2025. Dit interview werd opgenomen op 1 augustus 2025.

MARGARET BRENNAN: En we hebben nu de Amerikaanse handelsvertegenwoordiger Jamieson Greer bij ons. Ambassadeur, fijn dat u hier bent.

JAMIESON GREER: Fijn om hier te zijn. Dankjewel.

MARGARET BRENNAN: De president heeft donderdag dit presidentieel decreet ondertekend, waarmee de tarieven voor zo'n 70 landen worden verhoogd. Kunnen we verwachten dat er de komende dagen over onderhandeld wordt?

JAMIESON GREER: Ik denk het niet, ik denk niet dat dat de komende dagen zal gebeuren. Ik denk dat veel van deze tarieven, nou ja, ik weet dat veel van deze tarieven vastliggen op basis van afspraken. Sommige van deze afspraken zijn aangekondigd, andere niet, en weer andere hangen af van de omvang van het handelstekort of -overschot dat we met het land hebben. Dus, deze tarieven staan zo goed als vast. Ik denk dat mijn telefoon wel ontploft. Er zijn ministers van Handel die meer willen praten en willen kijken hoe ze op een andere manier met de Verenigde Staten kunnen samenwerken, maar ik denk dat we nu echt de contouren van het tariefplan van de president zien met deze tarieven.

MARGARET BRENNAN: Ik las een paar interviews die u gaf, en u zei op een gegeven moment dat de president van mening is dat een tarief misschien beter is dan een deal. Zegt u dat er landen zijn die geen enkele kans hebben om een tarief te ontlopen?

JAMIESON GREER: Nou, ik zou zeggen dat de meeste landen ter wereld gewoon een tarief hebben, toch? Of het nu...

MARGARET BRENNAN: Het zal 10 of 15 procent zijn.

JAMIESON GREER: 10 of 15 of het hogere tarief. Want, nogmaals, wanneer de president hiernaar kijkt, kijkt hij naar potentiële deals, en we brengen hem potentiële concessies van landen en de dingen die ze mogelijk willen doen. En hij vergelijkt dat met het potentiële tarief dat zou kunnen worden toegepast om dat tekort te verminderen. En dan, in overleg met zijn adviseurs, neemt hij hierover een beslissing. En weet je, soms komt een land terug en doet extra concessies die het passender maken. Hij probeert het tekort aan te pakken. Hij probeert de productie terug te halen. En dat zijn dus de factoren waar hij naar kijkt wanneer hij bepaalt of hij alleen een tarief gaat invoeren of een deal sluit.

MARGARET BRENNAN: We proberen de productie terug te halen naar Amerika, banen in de industrie terug te halen. Maar we zagen net in deze werkloosheidscijfers dat het niveau over het algemeen vrij laag is, maar wel vrij stabiel, goed. Vooral de productiesector zag in juli voor de vijfde maand op rij krimpen, de werkgelegenheid in de fabrieken daalde naar het laagste niveau in vijf jaar. Wat zeggen die gegevens u over de impact van uw tarieven?

JAMIESON GREER: Ja, ik zag dat en mijn eigen mening is dat veel bedrijven wachtten om te zien of de belastingwet erdoor zou komen, met de kosten voor kapitaalgoederen en dat soort dingen. En dus denk ik dat je nu weet dat veel van die gegevens van vóór de "One Big Beautiful Bill" komen. Nu we "One Big Beautiful Bill" hebben en we een beter beeld hebben van waar de belastingen naartoe gaan, denk ik dat we veel meer investeringen zullen zien, al die investeringstoezeggingen die we landen hebben zien doen, die zullen erdoor komen. En zoals je al zei, het is een relatief klein aantal. Dus ik betrek het tariefbeleid niet bij dat aantal. Ik denk dat dat een soort beleid is vóór de wet.

MARGARET BRENNAN: U gelooft dus dat de leidinggevenden strategische beslissingen nemen bij het aannemen van personeel, maar de president heeft net aangekondigd dat het hoofd van de afdeling Arbeidsstatistieken ontslagen wordt vanwege het zwakke banenrapport. Hij beweert dat de gegevens vervalst zijn.

JAMIESON GREER: Nou, ik denk dat je het weet, en ik zag wat de president deed, en hij had het ook over de, gewoon het verslag van BLS, weet je, vorig jaar–

MARGARET BRENNAN: Bureau voor de Arbeidsstatistiek.

JAMIESON GREER: Dat klopt, ja, precies. Weet je, zelfs vorig jaar tijdens de campagne waren er enorme schommelingen in de werkgelegenheidscijfers, dus het klinkt alsof de president zich echt zorgen maakt. Weet je, niet alleen op basis van de cijfers van vandaag, maar van alles wat we vorig jaar hebben gezien. Je wilt enigszins betrouwbare cijfers hebben. Er zijn altijd herzieningen, maar soms zie je die herzieningen echt extreem uitpakken. En weet je, de president is de president. Hij kan kiezen wie er in de uitvoerende macht werkt.

MARGARET BRENNAN: Maar u zei net dat u niet echt aan de gegevens twijfelde.

JAMIESON GREER: Nee, dat was ik niet – Je vroeg me wat ik van de data vond –

MARGARET BRENNAN:

Rechts.

JAMIESON GREER: – En werd dat weerspiegeld in het tariefbeleid? Het antwoord is nee. Ik bedoel, mijn mening is, voor zover er informatie is over banen in de industrie, weet je, weet je, dat we een enorme toename in banen in de industrie zullen zien nu we de "ene grote, mooie wet" hebben aangenomen, nu we de kostenberekening hebben. En ik denk dat onze fabrikanten weten dat ze nu een duidelijk en zeker pad voorwaarts hebben.

MARGARET BRENNAN: Hebt u er vertrouwen in dat de president uw advies ter harte neemt als u met harde gegevens naar de president gaat, ook al gaat het om onwelgevallige feiten, omdat u bij het onderhandelen over een juridische overeenkomst te maken krijgt met details en feiten?

JAMIESON GREER: Altijd, ja. Ik bedoel, ik heb bijna elke dag vele uren met de president doorgebracht, en daar hebben we het over: data. We kijken – en ik zit natuurlijk aan de handelskant – naar importcijfers, exportcijfers, investeringsniveaus, enzovoort. En zo nemen we deze beslissing. Dus daar ben ik heel tevreden mee.

MARGARET BRENNAN: Je hebt dus gezien dat Apple schat dat de tarieven hen voor het hele jaar meer dan een miljard dollar gaan kosten. De autofabrikanten - GM, Stellantis, Ford - hebben allemaal gezegd dat ze hierdoor getroffen zullen worden.

AMBASSADEUR GREER: Nou, dat is dus precies het probleem, toch? We hebben decennialang grote fabrikanten gehad, geavanceerde productiebedrijven, die naar het buitenland zijn vertrokken. Ze zijn naar andere landen gegaan. Ze hebben geprofiteerd van oneerlijke handelspraktijken en van het feit dat de VS lage tarieven had terwijl andere landen dat niet hadden, en daar hebben ze hun voordeel mee gedaan. Dat is wat bedrijven doen. We zijn allemaal kapitalisten. En dus als ze nu tarieven moeten betalen of hier moeten bouwen, creëert de president prikkels om ze hierheen terug te halen. Daarom heeft GM investeringen hier in de Verenigde Staten aangekondigd, en daarom hebben we al deze bedrijven en landen die investeringen in de VS aankondigen. Omdat de tarieven de prikkel creëren om dat te doen.

MARGARET BRENNAN: Maar winstderving heeft een prijs, toch? En hoe lang verwacht u dat deze pijn voor het Amerikaanse bedrijfsleven zal aanhouden, nu CEO's beslissingen nemen?

AMBASSADEUR GREER: Nou, weet je, nogmaals, als we kijken naar – weet je, als we kijken naar de cijfers en de data, zien we voorspellingen van meer investeringen hier. Dat is wat we willen. De president doet dit niet zozeer voor de bedrijven. Hij doet het voor Amerikaanse werknemers die hun banen hebben zien verhuizen naar Mexico, Vietnam en China. Dus als we horen dat bedrijven moeilijke keuzes moeten maken over veranderingen in de toeleveringsketen, dan moeten we dat doen. Ik bedoel, de status quo, waarbij we dingen in het buitenland blijven produceren, omdat we het op de korte termijn iets goedkoper kunnen doen. Dat is niet wenselijker dan die investeringen en werkgelegenheid hier in de Verenigde Staten te hebben.

MARGARET BRENNAN: Maar we hebben die reshoring nog niet zien gebeuren.

AMBASSADEUR GREER: Nou, we hebben aangekondigd dat AstraZeneca een investering van $ 50 miljard in farmaceutische producten gaat doen. GM heeft $ 5 miljard aangekondigd. Hyundai Steel heeft aangekondigd dat ze een investering van $ 21 miljard in Louisiana gaan doen. Dus dit is... dit gebeurt echt. Dit zijn dingen van het bedrijf die het goed zeggen, en ze moeten het zeggen. En ze hebben, weet je, winstrapporten, en ze hebben... ze hebben documenten. Ze kunnen dit niet zomaar verzinnen. Dit is een echte investering die we zien.

MARGARET BRENNAN: Ik wil u graag iets vragen over Canada, onze op één na grootste handelspartner. De president heeft de tarieven verhoogd naar 35%. Het geldt echter voor slechts 10% van wat Canada hier verkoopt. Waarom zou je dit nu, midden in de onderhandelingen, doen?

AMBASSADEUR GREER: Ik zou dus allereerst willen zeggen dat Canada 50% invoerrechten heeft op staal en aluminium. 25% invoerrechten op auto's, en nogmaals, 35% invoerrechten op goederen die niet aan de regels van de USMCA voldoen. En, weet je, de president legde Canada al vroeg een invoerrecht van 25% op, en dat ging eigenlijk over fentanyl en grenskwesties, toch? Het is – het is – het is een apart regime van het wederkerige invoerrecht. En wat deed Canada als reactie? Weet je, ze hadden het over hulp aan de grens. En ik ben niet, weet je, ik ben niet de drugsbaas of zoiets. Maar wat ik wel weet, als handelsman, is dat Canada heeft teruggeslagen. Het enige andere land ter wereld dat heeft teruggeslagen met invoerrechten was China. Dus als de president actie onderneemt en de Canadezen slaan terug, moeten de Verenigde Staten de integriteit van ons optreden en de effectiviteit ervan handhaven. Wij moeten dus ook omhoog.

MARGARET BRENNAN: U hebt het dus over de zaken die de voormalige premier Trudeau heeft ingevoerd, niet de huidige premier...

AMBASSADEUR GREER: -- En ze zijn nog steeds op hun plaats--

MARGARET BRENNAN: -- Die zijn er nog steeds. Maar de huidige premier heeft vergeldingsmaatregelen hier grotendeels uitgesteld. Dat is de man met wie je onderhandelt en zijn team. Dus wat is de strategie hier? En ben je niet bang dat dit de bredere vrijhandelsovereenkomst zal schaden als je er volgend jaar echt over wilt heronderhandelen?

AMBASSADEUR GREER: Nou, nou, de president is van mening dat met elk land, of het nu Canada of Mexico is, en ongeacht het soort handelsovereenkomst dat we hebben, het nettoresultaat van het handelssysteem, of het nu onze WTO-overeenkomsten of onze bestaande handelsovereenkomsten zijn, is dat een groot deel van de productie naar het buitenland is verhuisd, en als dat het nettoresultaat is, kun je niet doorgaan met dat systeem. Dus weet je, ik maak me geen zorgen dat het de zaken met Canada ingewikkelder zal maken. Ons standpunt is dat de president probeert de handelsvoorwaarden met Canada te regelen, en als er een manier is om tot een akkoord te komen, zullen we die vinden. En zo niet, dan houden we de tarieven die we nu hebben.

MARGARET BRENNAN: Ik hoor dat u onderscheid maakt als u zegt dat ik de zakenman ben en niet de drugsbaas.

AMBASSADEUR GREER: Klopt.

MARGARET BRENNAN: Ik ben de handelsman. Ik behandel die andere zaken niet. Maar de president mengt al die zaken door elkaar, want hij noemde fentanyl opnieuw in zijn beleid met Canada. Hij zei ook op sociale media dat Canada's besluit om Palestina als staat te erkennen het voor ons moeilijk zal maken om een handelsakkoord te sluiten. Wat heeft dat te maken met financiële en handelsakkoorden?

AMBASSADEUR GREER: Dus, dus- dus, allereerst heeft de president van de Verenigde Staten zijn bevoegdheden op het gebied van buitenlandse zaken, waar hij – hij kan de betrekkingen met het buitenland beheren onder de Grondwet. Ten tweede, weet u, heeft het Congres de bevoegdheid om economische maatregelen te nemen in reactie op nationale noodsituaties gedelegeerd aan de president in de International Economic Emergency Powers Act. En bijvoorbeeld het ministerie van Financiën, zij hebben een aantal sancties waarmee ze de handel van een land met de Verenigde Staten kunnen stopzetten, goederen kunnen verbieden, ze kunnen afsluiten van ons financiële systeem om geopolitieke redenen. Dus het feit dat ze dat kunnen doen – vrijwel zeker kan de president iets doen dat niet zo uitgebreid en rechtvaardig is – en gewoon een heffing op die goederen heffen, wat een tarief is. Dus als je--

MARGARET BRENNAN: --Maar kunnen en moeten zijn twee verschillende dingen, toch? En- en ik vraag dit--

JAMIESON GREER: --Maar om- om- maar- maar luister, als je iemand gaat straffen en in feite handel verbiedt, kun je vrijwel zeker ook iets zachters doen, namelijk de handel toestaan en er gewoon een tarief op heffen.

MARGARET BRENNAN: Laat me je iets vragen over Brazilië, want de VS heeft een handelsoverschot met Brazilië. Dat betekent, weet je, dat we meer aan hen verkopen dan we van hen kopen. Het lijkt dus niet consistent te zijn dat de president 50% invoerrechten op Brazilië heeft geheven, een van de hoogste landen ter wereld. Tegelijkertijd haalt de president dingen aan die niets met handel te maken hebben, terwijl hij ze juist rechtvaardigt. Hij stuurde een brief naar de huidige regering waarin hij klaagde over de vervolging van zijn bondgenoot Bolsonaro, die naar verluidt een staatsgreep pleegde toen hij de laatste verkiezingen verloor. De president noemde het een heksenjacht. Dit lijkt politiek gemotiveerd en niet over handel te gaan.

AMBASSADEUR GREER: Nou, twee dingen. Ten eerste is er een tarief van 10% op Brazilië, omdat we een overschot bij hen hebben. Dat is het wederkerige tarief. En dan is er een tarief van 40% dat de president heeft gekozen in het kader van de International Emergency Economic Powers Act, zoals we elke sanctie zouden toepassen bij geopolitieke problemen. De president heeft in Brazilië, net als in andere landen, misbruik van de wet gezien, misbruik van de democratie, wat je lawfare zou kunnen noemen. Het is normaal om deze instrumenten te gebruiken voor geopolitieke problemen. Ik bedoel, sancties, we gebruiken ze al jaren bij allerlei landen, inclusief landen die we leuk vinden...

MARGARET BRENNAN: U beschouwt tarieven en sancties als hetzelfde?

AMBASSADEUR GREER: Ze verschillen alleen in intensiteit. Ik bedoel, tarieven zijn eigenlijk lichter dan een sanctie – een sanctie, je sluit een land af van je financiële systeem. Je verbiedt handel met hen. Een tarief, je staat handel toe. Je legt er gewoon een vergoeding op. Het is een – het is een mindere

MARGARET BRENNAN: --Maar nu

AMBASSADEUR GREER: stap dan sancties--

MARGARET BRENNAN: --U- u bent ver verwijderd geraakt van het aanpakken van het begrotingstekort. Nu--

AMBASSADEUR GREER: --Nou, het tekort heeft een tarief van 10%--

MARGARET BRENNAN: --U heeft het hier over politiek gemotiveerde handelsacties. Ik bedoel, de president heeft een brief gestuurd aan president Lula waarin hij stelt dat de tarieven deels te wijten zijn aan de sluwe aanvallen van Brazilië op vrije verkiezingen. Tegelijkertijd heeft hij ook de rechter van het Hooggerechtshof die toezicht houdt op het proces tegen Bolsonaro gesanctioneerd. Waarom probeert u een strafzaak tegen een bondgenoot van president Trump te beïnvloeden?

AMBASSADEUR GREER: Dus, dus, dus de president van de Verenigde Staten heeft historisch gezien, of het nu een Democraat of een Republikein is, IEEPA gebruikt om sancties op te leggen om allerlei geopolitieke redenen in allerlei landen. Soms is het landelijk, soms specifiek voor bepaalde individuen, en vaak ook voor buitenlandse leiders en buitenlandse functionarissen. Dus dit is niet, dit is niet ver buiten de markt. De president had zelfs nog verder kunnen gaan met het type sanctie dat werd gebruikt. In plaats daarvan gebruikte hij gewoon een tarief in plaats van hen volledig af te sluiten van het financiële systeem.

MARGARET BRENNAN: Je stond er dus helemaal achter. Zo te horen.

AMBASSADEUR GREER: Met de president van de Verenigde Staten? Mijn baas? Natuurlijk ben ik...

MARGARET BRENNAN: --Maar door tussenbeide te komen in strafzaken--

AMBASSADEUR GREER: --toen de president--

MARGARET BRENNAN: -- via handelsbeleid.

AMBASSADEUR GREER: Wanneer de president ziet dat er sprake is van lawfare, zal hij via de IEEPA een sanctie opleggen die door het Congres is gedelegeerd. Dat is zijn taak als president. Hij is gekozen om de situatie op het gebied van Buitenlandse Zaken in de Verenigde Staten te beoordelen en passende maatregelen te nemen. Het lijdt geen twijfel dat het zowel vanuit juridisch oogpunt als beleidsmatig volkomen toelaatbaar is.

MARGARET BRENNAN: Wat handel betreft, is de grote vraag hoe de president met China omgaat. Er is een deadline van 12 augustus, en als die deadline niet wordt gehaald, zouden de tarieven volgens u weer boven de 80% kunnen uitkomen. Gaat die deadline verschuiven?

AMBASSADEUR GREER: Dat is dus waar we nu over praten. Ik zou zeggen dat onze gesprekken met de Chinezen zeer positief zijn geweest. We hebben gesprekken op stafniveau, op mijn niveau, weet je, president Xi en president Trump hebben gesprekken gevoerd.

MARGARET BRENNAN: Ze zeiden dat het glijdt. De Chinezen zeiden dat het glijdt.

AMBASSADEUR GREER: Daar werken we aan. Daar hebben we het over gehad.

MARGARET BRENNAN: Je bent er dus nog niet.

AMBASSADEUR GREER: En dus, dus dat willen ze doen. We werken aan een aantal technische problemen en we praten erover met de president. Ik denk dat het de goede kant op gaat. Weet je, ik ga niet op de president vooruitlopen, maar ik denk niet dat iemand wil dat die tarieven weer teruggaan naar 84%.

MARGARET BRENNAN: Heb je tijdens die twee dagen van overleg in Stockholm nog toezeggingen gekregen?

AMBASSADEUR GREER: Dus ja, dat hebben we gedaan. Ja, we hebben erover gesproken, en ik zal er niet in detail op ingaan, want het zijn vertrouwelijke gesprekken tussen twee, twee regeringen, maar ze richtten zich vooral op zeldzame aardmagneten en mineralen. Je hebt er vast wel iets over gehoord, dat China wereldwijde controle over de wereld heeft, en voor de Verenigde Staten richten we ons er dus op om ervoor te zorgen dat de stroom magneten van China naar de Verenigde Staten en de aangrenzende toeleveringsketen net zo vrij kan stromen als vóór de controle, en ik zou zeggen dat we ongeveer halverwege zijn.

MARGARET BRENNAN: Ambassadeur Greer, dank u voor uw tijd vandaag.

AMBASSADEUR GREER: Hartelijk dank.

MARGARET BRENNAN: En we zijn zo terug.